ใครที่ได้ทำงานคลุกคลีกับคอมพิวเตอร์คงคุ้นเคยกับการเข้ารหัส หรือ ป้อนรหัสให้กับโปรแกรมหลาย ๆ ชนิด ทั้งนี้เพื่อแสดงความเป็นตัวตนของผู้ใช้งาน (User) และทำตัวให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับโปรแกรมนั้น ๆ
การเข้ามาอยู่กับพงไพรก็เช่นกัน ผู้มาเยือนต้องทำตัวให้กลมกลืนกับป่า เพื่อให้ป่ายอมรับตัวเรา หรือเรียกว่า “การเข้ารหัสแห่งพงไพร” อาจมีคำถามว่า “แล้วเราต้องทำอย่างไร” บอกได้คำเดียวว่าไม่ยาก ก็แค่ “พูดให้น้อย ฟังให้มาก ไม่รบกวนสรรพสิ่งที่อยู่ในป่า และทำตัวให้เป็นมิตรกับพงไพร” แล้วเราจะได้สิ่งตอบแทนนั่นคือ “เสียงแห่งพงไพร”
ในขณะที่ผู้เขียนกำลังเขียนบทความอยู่นี้ก็ได้ยินเสียงทั้ง ชะนี นกโพระดก นกนานาชนิด เสียงลมปะทะทิวไม้ แล้วยังมองเห็นภูเขาเหลื่อมสลับไปมา นี่คือสิ่งที่เราได้รับเมื่อเราเข้ารหัสแห่งพงไพรได้อย่างถูกต้อง
(ภัฑรกิจ ไชยถา : ภาพ+เขียน)
การเข้ามาอยู่กับพงไพรก็เช่นกัน ผู้มาเยือนต้องทำตัวให้กลมกลืนกับป่า เพื่อให้ป่ายอมรับตัวเรา หรือเรียกว่า “การเข้ารหัสแห่งพงไพร” อาจมีคำถามว่า “แล้วเราต้องทำอย่างไร” บอกได้คำเดียวว่าไม่ยาก ก็แค่ “พูดให้น้อย ฟังให้มาก ไม่รบกวนสรรพสิ่งที่อยู่ในป่า และทำตัวให้เป็นมิตรกับพงไพร” แล้วเราจะได้สิ่งตอบแทนนั่นคือ “เสียงแห่งพงไพร”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น